De documentaire ‘Amstergwen’ volgt de virtuele ontdekkingsreis van journalist en schrijver Gwen van der Zwan door de wereld van Twitch, een online video- en chatplatform waar livestreams bekeken en gedeeld kunnen worden. Een jaar lang begeeft Gwen zich undercover op het platform en onderzoekt hoe het is om je leven live op internet te delen, wat de rol is van vrouwen op dit platform en wat de snelste weg is naar succes. Hierbij treft ze een cocktail aan van haat, geld, dreigementen, liefdesverklaringen, pesterijen en vrouwenobjectivering. Haar onderzoek leidt tot een reis waarin ze de controle over haar leven dreigt te verliezen. ‘Amstergwen’ is dinsdag 15 augustus te zien om 21:10 uur bij BNNVARA op NPO 3. 

Twitch werd in eerste instantie vooral gebruikt door gamers om het spelen van videospellen live uit te zenden, maar inmiddels is het platform ook populair onder YouTubers en muzikanten. Tijdens corona en de wereldwijde lockdowns groeit het ledenaantal enorm en gebruiken mensen het platform om  in contact te komen met andere mensen. Momenteel trekt Twitch wereldwijd meer dan 21,5 miljoen bezoekers per dag. Door zelf te gaan livestreamen wil Gwen erachter komen hoe die wereld, die volgens de eigen data van Twitch nogal gedomineerd wordt door mannelijke streamers en kijkers, in elkaar zit. Dat het proces gefilmd wordt, deelt ze niet met anderen.

Gwen van der Zwan: ‘In 1990, het jaar waarin ik geboren werd, rekende Naomi Wolf het al voor me uit in haar boek The Beauty Myth: “Een jonge vrouw doet er economisch gezien beter aan haar seksualiteit in te zetten wanneer die een optimale ruilwaarde heeft dan haar hele leven hard te werken.” Ik verdiende op Twitch vele malen beter met het verkopen van mijn lichaam dan ik met het verkopen van mijn vaardigheden ooit had gedaan. Dit vond ik best lastig. Want geef je ander - betekenisvoller - werk dan maar op? Hoe ver ga je om je kijkcijfers op te krikken of op peil te houden? Wat doet het met je wanneer de blik van anderen op jouw lichaam je verdienmodel wordt en wat voor ongeschreven regels zijn hier eigenlijk aan verbonden? Over deze vragen gaat Amstergwen.'

'Amstergwen' is geregisseerd door Martijn Goris en Gwen van der Zwan. De documentaire won onder andere een Award voor Best First Film op het filmfestival Doc LA in Hollywood, een Gulden Vlies Award op Nederlands- Vlaams Filmfestival Tegenstroom en een Best of Festival Award op The New Renaissance Filmfestival in Amsterdam.

Bekijk hieronder de trailer:

'AMSTERGWEN': EEN JAAR UNDERCOVER IN DE WERELD VAN TWITCH

Trailer Amstergwen

Vrouwen die hun uiterlijk gebruiken om geld te verdienen – daar is niets mis mee, laten de documentaire Amstergwen en het boek King Kong-theorie zien. Maar tegelijkertijd tonen ze ook de schaduwzijde ervan.


Geen vrouw kan ontsnappen aan mannelijk verlangen. Maar o wee als je dat naar je eigen hand zet

De kracht van zowel King Kong-theorie als Amstergwen is de ruimte die ze laten voor interpretatie, discussie, onzekerheid. Je kunt beide interpreteren als een argument voor het toe-eigenen en exploiteren van (mannelijk) verlangen. En tegelijk tonen ze beide de schaduwzijde hiervan – de onmogelijkheid om als vrouw ongeschonden uit dat spelletje te komen.

Correspondent - Bregje Hofstede

VPRO

Ik was te gast bij Brommer op Zee: het boekenprogramma van de VPRO. Met Wilfried de Jong en Ruth Joos had ik het over Zuigertje, het digitale tijdperk en schoonheidsconcepten.

Trefbal in kort rokje - Groene Amsterdammer

Wat doet het met je als jonge vrouw als de blik van mannen op jouw lichaam je verdienmodel is? Om dit te onderzoeken ging journalist Gwen van der Zwan undercover op livestreamplatform Twitch. Dat ging haar niet in de kouwe kleren zitten.

In 1990, het jaar waarin ik geboren werd, rekende Naomi Wolf het al voor me uit in haar boek The Beauty Myth: ‘Een jonge vrouw doet er economisch gezien beter aan haar seksualiteit in te zetten wanneer die een optimale ruilwaarde heeft dan haar hele leven hard te werken.’ In 2020 ging ik als journalist undercover op het online video- en chatplatform Twitch, dat wereldwijd meer dan 21,5 miljoen dagelijkse bezoekers trekt. Door zelf te gaan livestreamen wilde ik erachter komen hoe die wereld, die gedomineerd wordt door mannen (in 2022 was 78,3 procent man en 19,6 procent vrouw) in elkaar steekt. Ik verdiende hier vele malen beter met het verkopen van mijn lichaam dan ik met het verkopen van mijn vaardigheden ooit had gedaan. Dit vond ik best lastig. Want geef je ander – betekenisvoller – werk dan maar op? Hoe ver ga je om je kijkcijfers op te krikken of op peil te houden? Wat doet het met je wanneer de blik van anderen op jouw lichaam je verdienmodel wordt en wat voor ongeschreven regels zijn hier eigenlijk aan verbonden?

Vanwege het seksistische taalgebruik dat je op Twitch om de oren vliegt, leek het logisch om de objectivering van vrouwen als een aspect van het onderzoek te beschouwen. Bovendien, wanneer je kijkt naar de lijst van de honderd meest bekeken streamers, zie je slechts één vrouw: Amouranth. Een streamer die inmiddels meer dan een miljoen dollar per maand verdient door met hoge hakken en kleine topjes al giechelend op populaire nummers te dansen. Goed bekeken vrouwen buiten die top hanteren over het algemeen dezelfde strategie.

Het onderzoeken van de waarde van mijn eigen seksuele kapitaal leek me een goede start en daarom kopieerde ik al snel hoe de meest succesvolle vrouwelijke streamers hun streams invullen: sexy. Binnen enkele weken ging ik van zo’n vijf à tien naar vijfhonderd tot duizend kijkers tegelijkertijd. Het totale aantal kijkers per stream lag al snel boven de tienduizend. Ik was in een klap de bekendste Nederlandse vrouwelijke streamer in mijn categorie en verdiende bedragen die ik nooit eerder had verdiend. Dat ik het proces filmde en met mijn coregisseur Martijn Goris een documentaire over mijn bevindingen maakte, hield ik geheim.

In het offline leven tekent de mannelijke blik zich minder scherp af, zodat ik er makkelijker aan kan ontsnappen. Collega’s laten me niet vallen als ik een trui aan heb die mijn lichaam bedekt. Ik word niet meteen een zeikwijf genoemd tijdens de lunch wanneer ik een onwelgevallige mening heb. En mijn salaris wordt niet per direct gehalveerd bij een reguliere baan als ik te onomwonden ben. Op een platform als Twitch is dit wel zo en dat maakt inzichtelijker wat die mannelijke blik precies verlangt.

Te gast bij Mischa Blok

Ik sprak een uur lang over mijn werk en leven met Mischa Blok voor haar podcast MISCHA!.

Gelukkig zijn ze er nog, de mensen die hun mond opendoen, hun visie, gedachten en dromen met ons delen, zich mengen in het publieke debat of zonder enige terughoudendheid het openbare toneel betreden. Mischa Blok gaat op zoek naar de drijfveren van deze mensen door middel van een echt en gelijkwaardig gesprek. Oprechte interesse. Geen draaiboek, geen enkele vraag op papier. Een uur lang met één gast de diepte in, een reis langs inzichten en kwetsbaarheden. Persoonlijke gesprekken met verrassende wendingen die zowel de gast als de presentator ontregelen.

Ze dook in de wereld van Twitch, want ze wilde aan den lijve ondervinden welk effect dit platform op de beeldvorming van vrouwen heeft, op het schoonheidsideaal. En toen gebeurde het opvallendste en tegelijkertijd het meest voor de hand liggende: ze verloor zichzelf en nam een borstvergroting.

TV-recensie NRC

‘Bevat Amstergwen verbazingwekkende ontdekkingen? Vrouwen die hun lichaam verkopen hebben naar verluidt het oudste beroep te wereld. Dat een erotisch model meer verdient dan een freelancejournalist is ook geen nieuws. Zelfs achter de kassa verdien je meer. Geld en aandacht zijn machtige verleiders, ook dat is bekend. Wel interessant is om te zien hoe iemand verslaafd raakt aan sociale media.

Het bijzondere van de documentaire is dat je een hoogopgeleide, emotioneel stabiele, kritische journalist met open ogen in de val ziet lopen. Een journalist die wordt opgegeten door haar onderwerp en alle professionele distantie laat varen, dat zie je niet vaak. Tegelijk was haar documentaire veel saaier geweest als ze zich niet had laten meeslepen.

En als ik even mee mag doen met participeren: het is onwaarschijnlijk dat een 56-jarige, ongetrainde man als ik zou kunnen rondkomen van het tonen van zijn lichaam. In die zin kan ik me niet inleven in Van der Zwan. Ook voor online vrouwenhaat ben ik veilig. Ik krijg een paar boze brieven per week, maar die gaan nooit over mijn gender of mijn uiterlijk.

Waar sta ik dan? Ik ben de mannelijke toeschouwer die geamuseerd en geschokt naar Van der Zwans avonturen kijkt. Oei, net als die Twitch-abonnees. Ik merk dat ik haar veroordeel. ‘Hoe kun je nou zo stom zijn?!’ Maar zij deed eigenlijk niets verkeerd. Ze probeerde op een onorthodoxe doch eerlijke manier haar brood te verdienen. ‘Doe het niet!’ schreeuw ik tegen het scherm. Maar Van der Zwan hoort me niet want ze zit aan de andere kant van het raampje.’

Interview Volkskrant

‘Ik had liever een slecht verhaal gehad, of geen verhaal, dan een goed verhaal en een trauma’

Tekst: Gidi Heesakkers
Fotografie: Erik Smits

Twitch, Instagram of TikTok?

‘Ik ben zelf vooral actief op Instagram. Op Twitch zit ik niet meer.‘ De film over mijn periode als livestreamer op Twitch heb ik samen met Martijn Goris gemaakt. Twitch is van oorsprong een gameplatform, waar gamers zichzelf filmen terwijl ze gamen. Inmiddels is het uitgegroeid tot een breder livestreamplatform met meer dan 21,5 miljoen dagelijkse bezoekers. Het is helemaal gericht op livestreamen, dus mensen filmen zichzelf terwijl ze iets doen en kletsen met kijkers die dingen tegen hen zeggen via de chatfunctie. Die kijkers kunnen ook doneren aan streamers. ‘Ik was er meteen enthousiast over om undercover te gaan en een jaar lang te streamen. Vrouwen zijn op Twitch zwaar in de minderheid en het seksistische taalgebruik vliegt je er om de oren. Vorig jaar was 78,3 procent van de gebruikers man en 19,6 procent vrouw. ‘Schoonheidsidealen, de mannelijke blik en het vrouwelijke ideaalbeeld zijn onderwerpen waarover ik als journalist vaker schrijf. Het lag dus voor de hand om te onderzoeken hoe er op Twitch naar vrouwen wordt gekeken. Dat werd het belangrijkste thema: hoe de mannelijke blik eruitziet, wat die blik van vrouwen verlangt en wat dat met vrouwen kan doen.’

“Onderzoek over psychosociaal welzijn van influencers is schaars en er is nog weinig bekend over de zaken die hun welzijn beïnvloeden. Deze beklijvende documentaire gaat in op die problematiek en toont ons de onderliggende realiteit die volgers en toeschouwers meestal niet opmerken. Naast de glitter en de glamour die weegt op de persoonlijkheid en het alsmaar meer toegeven aan de druk om mooier, perfecter en commerciëler over te komen is er ook de jaloezie, haat, bedreigingen, en eigen aan onze maatschappij: de lafheid om in te grijpen voor de doorsnee brave toeschouwer. In deze materie oordeelden we dat Amstergwen een voortrekker is, in een ongewone, aansprekende verfilming.”

- Jury Filmfestival Tegenstroom over Amstergwen